dokunmayın bana şimdi ağlarım
söz etmeyin bana istanbul'umdan
anam orda
babam orda
kardeşlerim
Düşünsene,
kaç milyar tane göz dış dünyaya bakar
ve o kadar milyarı da iç dünyaya
Ve yine düşünsene;
kaç milyar tane dış dünya var
ve kaç milyar tane de iç dünya
Geceleri gündüzleyen dertlerin,
Girdabında kelepçeli ellerim.
Namertleri yaldızlayan kurtların,
İnsafına kelepçeli ellerim.
Bir hoyrat baş ile efendimize,
Bölmeyin rüyamı,bulandırmayın.
Ben onu bulmuşum,uyandırmayın.
Gerçek olmasa da,düşte olsa da,
Sessiz geçin gidin uyandırmayın.
Madem yüreğinde kalmadı yerim
Gölgemin elinden tutar giderim
Karanlığa yutulmakmış kaderim
Bir vefasız kuldu unuttu derim
Yönümü dönsemde sensizliklere
Yine bir trenin acı çığlığı,
Geliyor dağların ötelerinden.
Patika yolların sık çalılığı,
Gülüyor dağların ötelerinden.
Dağlar sarmaş dolaş kara trenle,
Kaçıncı geminin ardından bakıp
Umudu yarına atacağım ben
Sinenin yükünü hergün artırıp
Bir ümit aşkına yatacağım ben
Mecalsiz kalacak bir gün bu benlik
Hayat dedikleri şey,
Bir nefes olsa gerek.
Her solukla peyderpey,
Bir şey eksilse gerek.
Yoluma serilenler,
-
Abdul Vahap Altay
Tüm Yorumlarherhalde yozlaşmış avrupalı bundan daha güzel anlatılamazdı,ekonomik hariç herşeyimizle önlerindeyiz,oda oldu olacak,şuan hepsi çöküşte,bir biz tımanıyoruz,,engin yüreğini ve güçlü kalemini kutluyorum adaşım,,saygılarımla