Abdulrızak Kılıç Şiirleri

aşk ki...
kalemi
ormanda yonttum
batırdım
mürekkep denize
yollara yazdım seni

patladı
birdenbire
şubatın on beşinde
kaşları çatılmış kara kışın yüzünde
son nefesiyle çırpınan bahar

üstü yırtık
ayak yalın
dağınık saçlar
dönmüş gözü
yorgun
üşümüş bedeni

Yüreğim
yüreğime

Gözlerim
gözlerime

kör kurşun değil
ihanetin hançeri
yara ki
namümkün tedavisi
yoktur bundan beteri

sevdanın üstüne
har bulutlar
ve
yerden fışkırdı dehşet

bir yiğit
yorgun
bedeni
ruhu

azat olmuş

aşk ki …
ormanda yonttuğum kalem
yollara yazdığım adındı
ve söz geçiremediğim resmindi

hayal ki…..