Abdullah Bedeloğlu Şiirleri - Şair Abdul ...

HALKÇI EFE
Bir Osmanlı bir müstevli ile vuruşur efe
Ekmeğini fukaralar ile bölüşür efe
Terlemeden kazananı zor solutur efe
Kurumuş yurda çeşmeyle su akıtır efe

HALK DÜŞMANI
Sen devlet yönetemezsin yolunda yok selamet
Halk düşmanısın Allah sana göstermez inayet
Boşuna biçilmemiş size manda ve vesayet
Yetmiş iki milletin öfkesi olmuş yadigâr husumet

HANGİ CELLÂT SENİN GİBİ SEVİLDİ!
Hazine vermiş korumuş sayısız yılan,
Katilleri köle eden efsunlu fettan
Cellâtlık edip soyu kurutan şeytan
Kirpikleri ok olup masumluk vuran

Sevdam Hazal durmuyor dalda
Şifa yoktur vefasız yarda
Bugün bitti gözüm yarında
Mihrap nerde özüm orada

Mihrap gezse sinem de gezer

Hazal mı oldun
Hazal mı oldun yoksun dalımda
Sensiz takatsiz kaldım burada
Bana kar etmez yağmur yağsa da
Ağaç yapraksız olmaz ne fayda

Hüner Hande Verir
Gece gündüz aradığım hüner
Benim olsan olurum coşkun er
Hande olur verdiğin yetiler.
Doğru yolda giden rahmet içer.

HÜRRİYET
Ey zalim! Esaret zincirini belledin hidayet!
Vatanı vefasız sevgiliye çeviren keyfiyet
Birlik, beraberlik diye kurdun köleci bir devlet
Düşmanındı millete hizmet sağlayan cumhuriyet

Bana Bir Mevsim
Her gelişin olur bana bir mevsim
Kalbimi süsler çizdiğin her resim
Esinim gözlerde saklı hülyamsın
Dudaklardan gül saçan ışıksın

HER YER VATAN
Fakirin bir vatanı var zengine her yer vatan
Cahilin bir yurdu var, âliminse bütün cihan
Direksiz görünse de kubbe, vardır bir hereği
Nimetlerin çiğnendiği yerde arama ereği
Abdullah Bedeloğlu

HAVASIZ İNSAN
Bu dünya Yusuf’un atıldığı bir kuyu
Daralıyorum! Havasız, karanlık koyu
Paralıyorum! Manayı boğuyor oyu
Çağırıyorum Azrail’i imdat deyu!