Tuhaf desem, kapanmaz kapak,
Garip desem, çorak ve kuru toprak,
Acayip desem, hem farklı hem değişik,
İnsan desem, kafalar çamurlu ve bulanık.
Hayatın içinde: hepside var işte,
Bir tebessüm yeterdi bana,
Bir içten gülseydin bana,
Ömrümü sererdim sana,
Yüzünü kaldırsaydın bana,
Simalara maskeler takılmış
Yüzlerde nur
Kalplerde ar kalmamış.
Dillerde şeytan tüyü
Çekiştirme, kötü lafız
İnsanlığın tohumu Âdem’den,
Meymenetsiz maymunsun madem,
Sana ne Havva'dan Âdem’den,
Sana söyledim kuş beyinli serçem.
Bak aynaya bakan bir hayvan ne kadar sevimli,
Ya Şafi Medet
Harabe yürekler hüzüne mabet
Yâ Raûf, Yâ Rahmân, Yâ Rahîm medet!
...
Baktım manzaraya danıştım us’a
Verdiğin mesajı aldım Allah’ım
İsminden çok çok belli Mehdiymiş,
Bu halkın hepsi zındık bilememiş,
Elbet mahşerde her şey ortaya dökülür,
Ya süretten sökülür, Ya amelden bükülür.
Pek çok Acınası halimiz
Yüzü gülüyor ya,
Sanmayın içi huzur dolu,
Yüzünde Gamze var ya,
İçi ağlarken de durur mutlu,
Yüzünden okunur derdi,
Yazmanı İstediler Senden,
İstiklalimizin olacak Simgesi,
Konu İse Toprakları Şahadet Kokan,
İstikbal ve Vatan Meselesi,
Kolayca anlatılamazdı Ya,
Taş’dan yapılmış baştan suretler
Taş’laşmış yoldan çıkan kalpler
Şimdi demiri yontar bazı öküzler
Tapanı aynı yapanı aynı İfritler.
Olmasaydı! Olurmuyduk? derler
yine bir gecenin ortasında
yalnız kalmışım
çöl sahrasında.
ne bir sığınacak liman var
ne derdimi paylaşacak bir sırdaş.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!