Gönlüme düştün bahar vakti güzeldin de sen,
Aşk_ına yandım külüm kaldı hazan gelmeden,
Kör talihim aldı benden seni, sevsem’ de ben,
Ufka bakıp ağlarım, aklıma geldin’ de sen.
Sevda mıdır çektiğim, ufka neden ağlarım,
Mef’ûlü / Mefâîlü / Feûlün
(- -.) (. - -.) (. - -)
Gün battı, karanlık yine çöktü,
Yıldızlara baktım, yine üzgün,
Gökten, yine bir,bir göle düştü,
Yıldızlara baktım seni gördüm,
Ben gökte, geçen günleri gördüm,
Gördüm ki yüzün ay’ dı düşündüm,
Tanrı ‘m ne güzel ay diye baktım..
Bir sevdaya düştüm, baharımda,
Korkacaksın,
Gözleri olup görmeyenden
Korkacaksın
Kulakları olup duymayandan
Ve de, gönül gözüyle bakamayandan.
Onlar ki, gaflet içindedir.
Neşe saçıp duran, insanlar gibi,
Hayatın tadını, alamıyorum,
Her şeye boş veren, insanlar gibi,
Hayata boş verip geçemiyorum.
Yalancı, yalancı, sevdiğin yalan,
Verdiğin sözlerle, yeminler yalan;
Âşkımı kül eyledin gelme hüzün verme sen,
Sevme nedir bilmedin gelme,yalan sevdiğin,
Sen beni terk eyledin,yok da gönül verdiğin,
Yetti hüzün verdiğin, gelme yalan her şeyin.
Söndü yanan kalbimin şavkı şafak olmadan,
Âşkımı kül eyledin gelme hüzün verme sen,
Sevme nedir bilmedin gelme,yalan sevdiğin,
Sen beni terk eyledin,yok da gönül verdiğin,
Yetti hüzün verdiğin, gelme yalan her şeyin.
Söndü yanan kalbimin şavkı şafak olmadan,
Bahar geldi.
Bahar geldi sevda bahçelerine.
Yeşerdi uykuya yatmış badem ağaçları yeniden,
çiçeklendi dallar.
Sokaklara dökülmüş’ de taze kuzular,
parklar cıvıl, cıvıl, caddeler kaldırımlar cıvıl, cıvıl, geçilmiyor insandan.
Yılları harman ettim, savurdum rüzgarlara,
Sarardı soldu yüzüm, benzedim bozkırlara,
Kum oldum çakıl oldum, serildim ben yollara,
Ömrümün sonu geldi, yıllara ağlarken ben.
Kimseler bakmaz oldu, söz veren sözlerime,
Nedir bilemedim şu çekip durduğum,
Şu geçen ömrümün, hazin hazanında,
Gözlerimin yaşıyla hayaller kurduğum,
Yine ufkumda, batan güneş bağrında.
Yanıp kül oldum, senin aşkın uğrunda,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!