Bülbül güle konmuş yine fîgân-e_der durur,
Ağlardı duyanlar da, bakarlar neden diye,
Güller de şakır, şarkısı aç gönlü doldurur,
Konmuş dala erkek de,karar verdi sevmeye.
Ey güldeki bülbül, niye fîgân-e_ den durun,
-I-
Bir yer vardı,çok eskiden,
Dertlerimi döktüğüm,acılarımı paylaştığım,
Akşam vakti ufku, güneşin batışını seyredip huzur kucakladığım,
Gece vakti olunca, mehtap’ ına doyamadığım,
Doya,doya mehtaba bakıp içimi boşaltıp ağladığım,
Bu gün sana baktım,
Bir palmiyenin altından,
Sen öksüz ben öksüz,
Bakıştık,
Boynumuz bükük, ufkun kızarırken,
Karşı kıyından.
Kalbimdeki, aşkımla yanarken,
Dert oldu yaşam neyse, severken,
Gönlümde burukluk, niye bilmem,
Ah sevdalıyım, sevdalıyım ben.
Aşkınla yaşardım, seni sevdim,
Bir yılbaşı gördüm seni Hülya’ m seni sevdim,
Âşkınla yanarken, feleğin hışmına geldim,
Sevdim güzelim bunca zaman aşk ile yandım,
Sen sanma ki sevmem seni, hep dalga geçerdim.
Üzdüm seni Hülya ‘m, feleğin şartına kandım,
Gel âşkımı, hor görme severken,
Sevdim seni, sevdim gülüm ben,
Gönlümdeki, sensin bunu bil sen,
Sevdim seni, sevdim gülüm ben.
Kalbimde yanan aşk kora döndü,
Hani nerede, o eski sevdan,
Pas mı tuttu yoksa o yüreğin,
Söndü’ mü, senin o eski kızgın ateşin,
Sen bakar durursun bizlere
Dipsiz derin karanlık kuyundan.
Sen,
Birdenbire hayatımın rengi oldun,
Düştün uykusuz gecelerime,
Güller çiçekler açtı,
Güneş oldun doğdun gönlüme,
Filiz verdin konca verdin gül verdin,
Gönlümü serdim senin yoluna, sen görmedin,
Aşk i_le yandım, senin sevdana sen bilmedin,
Mutlu musun şimdi sen söyle, gönül verdiğim,
Kalb_imi kırdın demek sen beni hiç sevmedin,
Sevdama yanmakla geçmişti, benim yıllarım,
Ormanları gezmişim, dağın başında,
Derler bana, korkmadın’ mı dağ başında,
Bilmez ki, şu dağların yolunda aklım,
Gitsem gidemem./yorulmuşum yolunda…
Mef’ûlü / Mefâilün / Mefâilün/fa
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!