Dini hakir gören münkîr-i câhil.
Kendinden habersiz, dini ne bilsin?
Yola getiremez bunları ehil.
Bu günüden nâdan, dünü ne bilsin?
Sefâhat adını koymuşlar âlem.
Bu bezme girenler nasıl bir âdem?
İnsan bu işreti bilmezse mahrem.
İmandan habersiz, dini ne bilsin?
Din sırrın keşfeden işte o âmil.
Bu sırra muttakî olanlar kâmil.
Emr-i Bil Maaruf'tan olanlar gâfil.
Ve Nahy-i An'il Münker'i ne bilsin?
Dost Kalemler;
Gaflet uykusu bürümüş gözleri,
Kulaklar duymaz âyeti hadisi,
Kalbi mühürlü dili bozuk kişi,
Nasihatin kiymetini ne bilsin?
Yusuf Akkaya
La Yemutmu sanır adem kendini,
Yıkmış ilm-u irfan burcu bendini,
Peşkeş eder el âleme sengini,
Ol Rahman'ın gazabını bilmezler.
Atila Yalçınkaya
Münkir: İnkarcı.
Nâdan: Habersiz.
Sefahat: Eğlence, zevk.
Bezm: Meclis.
Mahrem: Gizli, mahsus.
Amil.amel eden.
Muttaki: Takva, uyan.
Gafil: Habersiz.
Emr-i Bil Maaruf:.İyiliği emretmek.
Ve Nahy-i An'il Münker: Kötülükten men etmek.
Kayıt Tarihi : 25.1.2015 14:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir dörtlük ekleyeceğim izninle BİLMEZLER isimli şiirden selam ve muhabbetlerimle.
Layemutmu sanır adem kendini,
Yıkmış ilmu irfan burcu bendini,
Peşkeş eder el aleme sengini,
Ol Rahmanın gazabını bilmezler.
Kutluyorum güzel şiirini Mahmut Bey Kardeşim. nicelerine...
TÜM YORUMLAR (17)