Acı söz atom gibi gönülleri yaralar
Etrafa saçtığı lav gökyüzünü karalar
Nefse uyan gönlünü şeytanlara kiralar
En zayıf yerden girer, dolaşır mâniasız!
Dinine bağlı olan kin ve nefret beslemez
Hiç kimseye katiyen ağır sözle seslemez
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
