Utangaç bir hüzün masalı;
Umut yüklü hayvanların ayak izlerinden başlayıp,
Parçalanmış bedenlerde biten.
Ölüm yeşeriyordu çorak yaylalarda,
Gece katillerin simalarını örtmüştü karanlığıyla,
Bir anne mozotu döküp ateşe veriyordu bedenini,
Alsancak garı'na devrildiler
Gece garın saati bela çiçeği
Hiçbir şeyin farkında değildiler
Kalleş bir titreme aldı erkeği
Elleri yırtılmıştı kelepçeliydiler
Çantasını karısı taşıyordu
Devamını Oku
Gece garın saati bela çiçeği
Hiçbir şeyin farkında değildiler
Kalleş bir titreme aldı erkeği
Elleri yırtılmıştı kelepçeliydiler
Çantasını karısı taşıyordu
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta