2. Serzeniş Şiiri - Savaş Barha

İntihar meyilli ruh halimin yaşattığı keder dolu mutsuzluktan dolayı değil papatyaların son yaprağının hep sevmiyor çıkması. Ben, bahtına küsüp umudu papatyalarda arayan bir neslin umutlu bir ferdiyim. Sevmiyor diye başlarsam, son yaprağın seviyor çıkacağını biliyorum; ama canına kıydığım o masum, o bembeyaz yapraklı çok sevdiğin papatyaları sevmiyor diye başlayarak birde sözlerimle öldürmek istedim. Belki bu sefer seviyor çıkar diye yine yine yine seviyor diye başlayarak tekrar tekrar koparttım o masum yaprakları, hayallerimi senle süsleyerek, her defasında yeni bir umutla. Kalbimin en ücra köşesinde guguklu saat misali yankılanan adını duyunca yeni papatyalar ektim gönül bahçeme, penceremdeki saksılara, kapımın önüne, geçtiğin yollara, baktığın gözlere.