2 Şiiri - Şebnem Erişen

Yüreğimin en derinlerinden koparıp minik minik melekler yolluyorum sana, gunun guzel olsun, uzuntu senden, yolundan uzak olsun istiyorum. Kulaklarına 'seni korumalarını' fısıldayıp bırakıyorum penceremden usulca...

Sonra bekliyorum, sabırla.. Beklerken yasıyorum, kitap okuyorum, kahvemi yudumluyorum, çalışıyorum, uyuyorum, ölüyorum...

Geri donduklerinde etrafımı huzur veren bir koku sarıyor, içime cekiyorum, hep orada kalsın istiyorum, nefesimi bırakmasam ve icime hapsetsem kokunu diyorum. Bana seni anlatıyorlar, gozlerini, ellerini, uyurken yuzunun aldıgı ifadeyi, yorgun oldugunda nasıl oldugunu, ya da uzuntunu...

Hic susmasınlar istiyorum, dinliyorum, dinliyorum...

Oyle mutluyum ki. Meleklerim var benim, her gece sana ugrayan, her gunun sabahında bana seni anlatan meleklerim...

Gece uyumadan once bir bak etrafına, bak ki gozlerini getirsinler; bak ki icinden huzur caglayan gozlerini anlatsınlar bana...