İşi zaten yorucu, evine yürüyecek,
Evinde yemek pişmez, tekrar şehre inecek…
Lokantanın birinde, karnını doyuracak,
Hâlinden belli yorgun, mahalleye varacak…
Dolmuşlar onu dışlar, otobüs beklemekte,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
50 yaşında bir gençsin. Oturup da ne yapacaksın. Ayakta durmaya alış biraz. Bak ben 76 yaşındayıp ve yer verseler bile oturmuyorum. Gençler durmadan enerji harcıyor, yoruluyorlar. onların oturmaya daha çok ihtiyaçları var.
Genelde hep ayaktayım, eve yorgun ve aç dönüyorum, evde yemek yok şehre iniyorum… Yemek yedikten sonra tekrar eve dönüyorum… Bekâr yaşadığım için ev işlerimi de kendim yapıyorum… Bu şiirimi de o şehre inip alışveriş yaptıktan sonra eve dönerken yazmışım… Bel fıtığı, astım ve düşük tansiyon şahsımı bazen bu tip şiirleri yazmaya yöneltiyor… 1 gün bile dinlendiğim gün olmamıştır, sizin dediğiniz gibi inan ki yer verseler de oturmam… Şiirlerimle ilgilendiğiniz için teşekkür ederim…
siir mena olarak guzel.Heca vezninde yazilmis.amma yalnis deyilsem bazi yerde hecalar esit degil.Vezn sairin uymasi gereken kanundur.14 geca basladinsa 14 heca bitmelidir.Movzu sozsuz aktual gercek ibret vericidir
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta