1. Serzeniş Şiiri - Savaş Barha

Evet, yine sustuk. En iyi yaptığımız şeyi yine yaptık. Sustuk; çünkü içimizde deveran eden isyanları haykıramadık, sustuk. Biz sustukça içimizdeki isyanlar, çözülmesi imkansız toplumsal olaylar meydana getirdi.

Bin iken bir olamadığımız için en haklı ayaklanmalarımızda bir kurşun sesiyle çil yavrusu gibi dağıldık ve korku duvarının ardına saklanıp sustuk. Don Kişot gibi yel değirmenlerine savaş açmayı hüner saydık.

Ben, Ric ve Miha isyanlarımızı bir kıvılcımla büyütmenin çabasındayız. Az kaldı. Ya mutlak sona ulaşıp Poseidon gibi yüzyıllarca yaşatılıp ölümsüzleşiriz ya da Zêr gibi unutulup yok oluruz. Var olmak ya yok olmak bizim elimizde.