097 Bizimki Sanat Değil mi Yani?

Gavur müziğini duyunca haspa,
Diyor ki; "sanatın vatanı olmaz! "
Kendi sanatına çekiyor raspa,
Ona değer vermek aklına gelmez...

Açıp da baksa ya engin özüne,
Tutar parmağını sokar gözüne...
Kafirin beş para etmez sözüne
Uyar da özünün kadrini bilmez...

Öyleyse onlar da dinlesin beni,
Sanatım tarihten, sanmasın yeni...
Elbette anlamaz bozuksa geni,
Ömrünce hep uyur asla ayılmaz...

Dilini kaldırmış tozlu raflara,
Sonra da başlamış itiraflara...
Girince aykırı fotoğraflara,
Kendini siler de kafiri silmez...

Az uğraşılmadı bizi bozmaya...
Çarparak, bölerek kökten çözmeye!
Çıkınca gavurla gezip tozmaya,
Kalır mı bir millet, elbette kalmaz...

Olmasaydı sanatın ayrı bir yurdu;
O zaman tüm dünya aynı okurdu...
Gücü yeten olmuş sektörün kurdu,
Sanatım onlarda hiçte yer almaz...

Herkesin sanatı kolunda takı,
Gerek yok, arama karayı, akı...
Bana gerekmiyor garbın afakı,
Yeter ki eser ver, sanatçı ölmez...

Antalya-2013/01

TDK:

Haspa: Kızlara, kadınlara şaka veya alay yollu söylenen bir söz.
Raspa: Demir, tahta yüzeylerdeki boya, pas vs. çıkarmak, pürüzleri
gidermek amacıyla kullanılan iri dişli bir törpü...
Engin: Ucu bucağı görünmeyecek kadar geniş, çok geniş...
gâvur: Dinsiz kimse, Müslüman olmayan, merhametsiz...