Uzandım,
Ya da eyvah abem, uzandığımı sandım…
Yavaşça yakaladım karanlığı ki en ince yerindeydik.
Bir masalcının kilim desenli karanlık heybesindeydik,
Uykusuz gecelerde ben hep Bob Marlen olurdum,
Ellerim ceplerimden çoğu kez çıkmazdı kahrolurdum,
Bir formalık Namık Kemal tarihiydi ayarım,
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Şehre simsiyah bir kar yağar
Yollar kalbimle örtülür
Parmaklarımın arasından
Gecenin geldiğini görürüm
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Devamını Oku
Şehre simsiyah bir kar yağar
Yollar kalbimle örtülür
Parmaklarımın arasından
Gecenin geldiğini görürüm
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta