Çünkü ben artık yoruldum...
Sesine koşar adım gittiklerime, adım atmak gelmiyor artık içimden.
Kırgınlık değil bu,
Artık, olur böyle şeyler deyip de kendimi kandıramıyorum.
Densizlik hiç değil.
Artık benim bir şeyleri kırk düğüm halatla bağlayıp, cebimde saklamaya gücüm kalmadı. Çünkü ben gücümü, sırf gülücükleri solmasın diye, gülücüğümden olduğum insanlara harcadım senelerce. Elini taşın altına koymaya korkan insanlara, taşın altındaki gövdemi bıraktım.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta