Yavuz Değirmenci Şiirleri - Şair Yavuz D ...

Sus artık yüreğim sus!.. Ağlama vakti değil
Gönlümdeki yarayı dağlamaya geç kaldın
Ne sızını dışa dök, ne de önümde eğil
Kuruyan dallar için, çağlamaya geç kaldın!

Oysa sevda resminin yerdeki gölgesiydim

Telefonda sesin hüzünlü geldi
Sanki için-için ağlar gibiydin..
Sözlerin dilinde kilitlenmişti
Sessizce sineni dağlar gibiydin

Kim söndürdü, kalbindeki çıranı?

Cadde de,sokakta gezen garipler
Soğanı yumrukla ezen garipler
Yaşamaktan bıkıp bezen garipler
İçimi acıtır, ağlatır beni

Yetimin yaş dolu masum gözleri

Bostanın kokusu, pınarın gözü
Burnum da tütüyor ah bizim eller
Çiçek bezeliydi dağları düzü
Burnum da tütüyor ah bizim eller

Yaz’ın evlek-evlek sebze ekerdik

Hatırla Derince’m!...
O mutlu günleri hatırla…
Bulutların üstünde dans ederdik,
El-ele tutuşup mehtapta gezerdik…
Benim için hayat;Sıcacık nefesindi, gülüşlerindi, öpüşlerindi…

Ona rastlamıştım ders çıkışında
Dadaş diyarının maralı Leyla’m
Görünüşü on dört,on beş yaşında
Sorunca dediler buralı Leyla’m

Selam verdim gülüp,eğdi başını

Yedi nokta sekiz ile gürledin
Geceyi ikiye böldün ah Maraş..
Kalkıp kara bulutlara fırladın
Sanki gökyüzünü deldin ah Maraş

Canavarın sesi birden duyuldu

Çoban kavalında inlerken nefes,
Hicran girdabına düştü bakışın
Dünya’dan usanıp biterken heves
Hayata bağlayan düştü bakışın

İçinde kayboldum bakışlarının

Gül ki; sana bakan gözlerim gülsün,
Güneş’imsin, sakın batmayasın yar
Adını anlatan sözlerim gülsün,
Küsüp te kaşını, çatmayasın yar…

Hayat neşe ile geçer seninle,

Aklıma düşdü ah,ahlıma düşdi
Karasu'yla bükler ahlıma düşdi...
Tandırda lavaş,güveçte ayran aş
Ulan ağaç kaşşıh ahlıma düşdi

Sabahdan galhardım meydan da nahır