Gurub vakti, bütün ufuk boyanırken hüzüne,
Kızıl zülfün, düşüverir, kandil gibi, gözüne.
Suya, akşam garipliği sessiz sessiz inerken
Kıpkızıl bir gölge siner, hüzün gibi, yüzüne...
Masalların gizemine bürünür de o zaman
Efsunlu bir duygu sarar yürekleri, an be an.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
