Her sabah gurbet bahçemde bir bülbül, hüznü inler
Ve çok uzak bir bahçede bir gül, boynu bükük, onu dinler...
İstanbulun en güzel vakitleridir şimdi,
Çamlıcadan esip bir rüzgâr,
Geceden kalan tüm günahlardan temizlemiştir koca şehri,
Bir vapur geçer Boğazdan, göremem, ama bilirim
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
O güzellikleri gören 'gönül gözünüzdür...' Yaşamın içinden kalanlardır geriye.. Hep bir özlem taşırlar, işte o 'akşam üzerleri...'
Ne güzeldi şiir... Tebrikler dostum...
tüterken sen burnumda kadıköyü kuş bakışı izlerdik camlıcanın tepesinden eleleyken kutluyorum saygılarımla
Şiirleriniz 'bir zamanlar İstanbul' renk ve sesleri ile dolu ...
Kutluyorum kaleminizi, saygı ile ...
Bu şiir ile ilgili 33 tane yorum bulunmakta