Nerede hani! O gülen gözlü kız şimdi
Artık hiç kimselere güvenemeyecek
Kendine en çok gerekeni
Her daim başkasına vermiş
Temiz yüreği aptal yerine konulmuş
Oluruna bırakmış artık
Direnmekten vaz geçmiş
Ne olursa olsun
Cömertlikten vaz geçmemiş
Gözlerinden akan yaş değil kanmış meğerse
Kurusada iliği inancını yitirmemiş
Züriyeti iblisten bir çakalı çok sevmiş
Bu aşşalık dengesiz canındanda bezdirmiş
Cehennemin reisi kömür gözlü satanist
Birde yetmemiş gibi dostunlada sevişmiş
Ah be güzel yürekli kız
3 kuruşluk çakalın yokluğuna aldırma
Kaybettiğini sanma sen üzülmeğe değmezki
Önemli olan vaz geçme,sen yolundan hiç dönme
Yitirirsen sen umudunu işte o an kaybettin……..
Zişan Karamazi
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta