Zulüm Şiiri - Cahit Aybar

Dehşetini yaşarım her an.
Uykuda bile.
Her dalgınlığımın ileti o.
Ki hep dalgınım.
Her uykumun kabusu.
Yüzümdeki çizgilerin içinde,

Ak şaçlarımın telinde hep o.
Kalbimde hep onun sancısı.
Tüm acılarıma ilet,
Her vicdandaki zilet o.
Medeni medeniyetsiz her Milet,
Ondan pay sahibi.
O hayatıma zehir zemberek,
Ve insanlık tarihi boyunca sürüp gelen leke,
İnsanlık aleminin alnında
Alnının ortasında,
Mükemmel insan,
Mükemmel insanlığa engel hep o.
Zulüm! .
Bazen ırk olur çıkar gelir,
Bazen dini kullanır,
Bazen bir akım ve ya ido,
Bazen topraktır bahane zulme.
Bazen altın madeni,
Bazen fildişi ticareti,
Bazen izmler yumağı,
Petrol madeni, silah sanayi
Her bahane altında,
Hırçın, iğrenç hırs yatar,
İğrenç hırslar uğruna binlerce dünya batar.
Ama niçin? ...ama niçin? .

Cahit aybar-1999