Zulüm Şiiri - Hikmet Hasan Yılmaz

Ne kötü şey, değil mi, şu zulüm?
Çocuk yaşta ne kötüdür ölüm...
Kerkük’ün zindanını devraldı
Doğu Türkistan’ın mazlum halkı.

El ele tutuşup şarkı söylemeli çocuklar,
Kır bahçelerinde ateşböcekleriyle oynamalılar.
Olması gereken huzur, tam da bunlar;
Gazze’de moloz yığını altındalar...

Devletler anlaşamaz, savaşı uygun görürler;
Halkın omuzlarına yükü bindirirler.
Hele esirsen, boynuna bir zincir bağlarlar;
Gazze’de görmezden gelinen işte bunlar.

Günahı yokken katlediliyor Doğu Türkistan.
Ufak bir çıtırtıda yaygara koparır çocuklar,
Şimdi üzerlerinden mermiler geçiyor,
O meşhur Birleşmiş Milletlerse sessiz kalıyor...

Her türlüsüne karşı olmalı insanlar;
Birlik, beraberlik altında yaşamalılar.
Devletler karar verir, halkları zulüm görür.
En başta da söyledim ya: ne kötü şey şu zulüm...