Gönül çiçeğim, sana ne desem bilemiyorum. Beni iyi tanıdığını biliyorum.. Bende seni kendimce tanıdım. Gece gündüz kafamda kurarak olsun yaşadıklarımı analiz ederek seninle ilgili çıkarımlarda bulundum. Bildiklerim bana yetti.
Biliyor musun konuştuğum tanıdığım insanlar bana üzülüyor hatta bazen acıyorlar. Kaç kişiden kaç kez seven böyle yapmaz sözünü duydum. Onların fikrini değiştirmek için uğraştım. Sana inanmayı, söylediğine değil söyleyemediğine inanmayı, hissettirdiklerine inanmayı seçtim.
Ama artık bazı şeylere dur demeliyim. Her gün artık sonuna geldik, artık biter dediğim şeyler bir türlü bitmedi. Mahkemelerin beni çok gerdiğini, rahatsız ettiğini bildiğin halde hiç çekmedin. Bende karar aldım. Aramızdaki mahkemeler çekilmeden sana yazmayacağım ve konuyu içimde kapatacağım.
Heyecandan, sevginden, aşkından göğsüm patlasa dahi bu konuyu kapatacağım. Sana karşı hiç bir hareketim olmayacak.
Beni sevdiğini hem de çok sevdiğini biliyorum. Ancak bana verdiğin zararları kapatmadan mahkemeleri çekmeden, kendine bile beni sevdiğini söyleme. Maalesef artık çekilmek zorundayım.
Bu dünya denge üzerine kurulu. Evet ben seni çok severek sana çok kıymet vererek dengeyi fazlasıyla bozdum. Seni sıktım bunalttım bunlar itiraf ama bunları hep o kilidini kırmak için yaptım.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta