Yalanlar gerçeklerin önünde gider oldu,
Sahtekarlar dürüst gibi pazarlıyor kendini.
Güneş aydınlatıyor ama yüzler kapkara,
Asalet ve insanlık azarlıyor kendini.
Kan emen sülük dolu Ülke’nin dört bir yanı,
Yüzlerine aksetmiş zift gibi siyah kanı,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta