“Kim kalmış ki dünyada, ben de kalayım?
Allah’ım günahımla, sevabımla huzurundayım.
Yıllarca dünya denilen serabın peşinde koştum, hâlâ da koşmaktayım.
Yoruldum, dinleneyim derken, baktım keşkeler yatağında uykudayım.
Ertelerken sürekli çalan alarmı, sözde yarın bambaşkayım.
Kabirde açarsam gözlerimi bil ki ey nefsim!
Ziyandayım…
West Indies,Kızıl Elma,İtaki,Maçin!
Uzun yola çıkmaya hüküm giydim.
Beyazların yöresinde nasibim kalmadı
yerlilerin topraklarına karşı şuç işledim
zorbaların arasında tehlikeli bir nifak
uyrukların arasında uygunsuz biriyim
Devamını Oku
Uzun yola çıkmaya hüküm giydim.
Beyazların yöresinde nasibim kalmadı
yerlilerin topraklarına karşı şuç işledim
zorbaların arasında tehlikeli bir nifak
uyrukların arasında uygunsuz biriyim




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta