"zirvede Bir Gece" Şiiri - Zeynep Koçar

"ZİRVEDE BİR GECE"
Gece idi aşkım,
Dağın tepesinde hâlâ
Aşağılarda şehirler çoktan uyudu
Ama biz,birbirimizin gözlerinde uyanacağız

Ateş yok,ihtiyaç da yok
Çünkü içinde yanıyorsun sen hâlâ
Yıldızlar üzerimize dökülüyor sanki
Bir tanesini alnına konduruyorum usulca

Sen gözlerini kapattığında bile,
Bakışların yakıyor beni içten içe
Bu gece, hiç bitmesin diye,
Zamanla bile kavga ediyorum senin için

Yıldızlar kayıyor,dilek mi tutmayım?
Yoksa sana sıkı mı sarılayım, bilmiyorum
Sen nefes alınca,benim kalbim titriyor
Bir geceye bu aşk nasıl sığar?

Kulaklarımızda sadece rüzgarın fısıltısı
Senin kalbin konuşuyor bana
"Ben buradayım” diyor her atışında
Ve ben,bir çadırın içinde seninle uyumak istiyorum bu gece

Üşürsen diye sarıldım sana sıkıca
Ama asıl ısınan bendim
Sana sarılırken yandım ben
Sen benim geceyi seviş şeklimsin aşkım

Sensiz gece sadece karanlık olurdu bana
Kıvrıldın kucağıma,bir çiçek gibi uyuyorsun şimdi
Bense seni izliyorum her nefeste
Sonsuzluk buysa eğer,ben bin kez yaşamak isterim bu geceyi

Rüyanda bile kalmak isterim
O kadar yakınım sana,teninin kokusu
Tüm dağın havasını bastırdı
Seninle uyumak demek,bir ömre huzuru katmak demek

Ve sabah,gözlerini açtığında
İlk gördüğün ben olacağım yine
Çünkü bu gece seni sevdim ben yeniden
Zirvede yıldızların altında
Hiç bir tanığın olmadığı,sadece kalbimin bildiği bu yerde sevgilim

15.06.2025