Zindandayım. Şiiri - Zaimli

Ah bağrımdaki taşı,
Issız bir yere atabilseydim,
umut war...olurdum.
Yaşamı,göründüğüm an,
Dertler aniden bastırır
düşüncelerimi tutan
Karanlık bir zindan dayım.
Büyük bir yara alınca
Küçük yaraların farkında olunmuyor
Ne kadar yaşarsa yaşasın İnsan
Hayat'a asla doymuyor.
farklı bir sonsuzluğa yürüyor gibiyim.
Bazen ben beni unutuyorum da
Diyorum ki, ben kimim?
hasret yaşar olduk iç içe iken
Elimizi kanattı gülü koparınca tiken.
Incinmesin yüreğin.benim inciyen yüreğim
Her ikimze yeter.Bu acıya iki kardeş
Birde oğul dediğim damat yeter.