Zindân-ı Varlık Şiiri - Züleyha Aktaş

ZİNDÂN-I VARLIK

Ey gamzesinde zindan, ey nefs ü hevâ yâresi,
Gönlümdeki mihnetle bezlenmiş her bir sâresi.
Serbestsin sanma cânım, bu vücûd bir bend imiş,
Hakk'a ram olmadan geçilmez nefsin çâresi.

Ferâgat gülşeninde açmaz güller izinsiz,
Her bûse bir zilletir, aşk olmadan sessiz.
Âvâre bir seyr ü sefer gerek cân u dilden,
Hürlük, nâ-olmakta bulunur, yoklukla hissiz.

Tâc u taht mı hürriyet, ya rutbe midir cana?
Arif olan bilmez mi, aşkın yolu cânân’a.
Perde perde sökülür, bir lahza tecellîde,
Zindânda gör ne nûr var, vücûd ile hicrân sana.

Ey hüsrâna meftûn, bu dünyâ bir rü’yâdır,
Sanma hürlük olur her dilediğin ânda sir.
Şehbâz olur kalbini arıtan o miskîn kul,
Benlikten geçen bir âşık, azâd olur nihâyet.

Nûrferah Züleyha AKTAŞ