Seni, dudaklarımdaki donmuş nefesle tanıdım
Kıyamet dediğin, bir çocuğun kardan adamıydı aslında.
"Üşüyor musun?" diye sormadım,
Çünkü yüreğindeki buzullar,
Güneşi bile titretirdi…
Seni, dudaklarımdaki donmuş nefesle tanıdım
Kıyamet dediğin, bir çocuğun kardan adamıydı aslında.
"Üşüyor musun?" diye sormadım,
Çünkü yüreğindeki buzullar,
Güneşi bile titretirdi…
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Şu anda buradasınız:Zihnimin Karakışı Şiiri - Yorumlar
18 Aralık 2025 Perşembe - 15:37:47

Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta