Zeynep Ürkmez Şiirleri - Şair Zeynep Ürkmez

Tek nefesine
Gözlerim kapalı ölebilirim
Özlemeyi sevmeyi
Sevmenin karşılıksız
Olanını,
Senden öğrendim

EVLAT
Bir duasın dilimde bitmeyen
Gecelerime ışık
Gündüzüme güneşsin
Bu günüme şükrüm
Yarınıma dayanağım

Zamansızdir benim sevmişligim
Sonu basi belli degil
Sadece takilir saat
Bir zaman dilimine
Eller tasır yüregınin sıcakligini
Sözler biter

Şehirler çok büyük
Hayatlar sokaklar bile
Ve ben tek başıma
Küçüğüm,geçmişe sığdıracak
Bir kalbim
Geleceğe yetmiyecek

ALIŞACAĞIM
Zor olsada alışacağım
Gelinmeyecek yerdesin şimdi
Bense bense
Sadece hayalinle
Ve karanliklar ıçinde,

Annem hakkın öyle büyük ki bende
Hakkını ödeyememki
Ne gecen belli ne gündüzün
Ne baharın ne güzün
Dokuz ay karnında taşıdın
Geceniz gündüz eyledin,

Kaç kez sakladım kendimi
Aynalardan
Yüzüme veren acıyı
Gerçeklere gem vuruşunu
Kaç kez sakladım
Aynalardan beni,

Sen anlatılması zor bir ADAM
Yüzünün sert ifadesi
Korkuturdu beni,
Ama yüreğindeki merhamet
Yok ederdi yüzündeki sertliği,
Bir dağ misali gibiydin,