Zeynep Ürkmez Şiirleri - Şair Zeynep Ürkmez

Bùyùmeyin sakin çocuklar
Hep bõyle masum kalin
Bùyùrseniz pişman olursunuz.
Geriye donus yok biliyorsunuz.
Bùyùmeyin cocuklar
Renkleriniz pembe beyaz olsun.

Ben seni bir eylül sabahında
Kaybettim
Bir rüzgar kurumuş yaprağı
Nasıl dalından koparıp,
Uçurursa
Senide öyle kopardılar.

Gün gelir geçmişi hatirlarsan eger
Gözlerinden bir film gibi geçerse anılar.
Dur bir düşün
Hatırlamak istediklerin oldugu gibi.
Silmek istediklerinde gelecek aklına
Koca bir hiçtir yaşanmışlığın

Yine gece oldu içimde bir kasvet.
Oysa geceleri hiç sevmem
Karanlıklar beni boğar
Sana sarılamadığım için
Karanlık bir gecede vedalaşmıştık seninle
O yüzdendir karanlığa kahredisim

HAYAL
Hayal kurar insan
Umutlar büyür içinde
Sonra birgün gelir
Yapayanlız
Karanlıklarda boğulursun

HAYALLERİMİ ALMA
Neden böyle uzaklara dalıyorsun diyorlar
Onlara seni düşündüğümü anlatamamki,
Çok üzgün olsanda aglamıyorsun diyorlar
Gözyaşımın içime aktığını anlatamamki.

Hayat kavgasi var herkesin
Herkes kendi derdinde ne soran kaldi
Nede bir selam veren
Nasilda yormus hayat insanlari
Derman bitmis insanlarda
Herkes herbir yanda viran.

Hayat bir penceredir bakarsın
Kimler geldi geçti anlarsın
Ya geçmişte yaşarsın yada geleceğe yelken açarsın.
Öyle insanlar görürsünki
Haline hep şükredersin
Hayat bir penceredir

Seni sevmiyorum diye
Haykırsam sana
Ne cevap verirdin acaba bana
Merakımı bağışla sevdiğim

Hey hayat toplasam bir halt etmessin
Sanki acı çektirmek için
Varsın
Sakin sessiz dünyama
Dolu dizgin girmişsin
Toplamda güzel günlerden cok