Zeynep Nilgün Gökçeöz Şiirleri - Şair Ze ...

Dışarıda kar var,
Soğuk iliklerimde.
Gözlerimde bahar var,
Sebebi yüreğimde.
Ellerimde anılar,
Biliyorum terk edecekler.

Bir deniz feneriyim,
Ne gündüzler,
Ne geceler yitiriyorum
Mavilerin üstünde.
Gülümsüyor deniz uzaktan bana,
Bazen yanıma gelip

Bir rüya geldi odamın kokusuna karışıp
Tenim başıboş şarkılar söylemeye başladı
Gecenin kıvrak ışığında.
Kelimeler raks etti geceden kopup
Artık utangaçtır
Gökçe gülümsemeler

Canı acırdı
Ekmeğe katık umutların
Zincire vurulmuş zamanlarda
Anaların çığlıklarına
Görünmeyen eller dokunurdu,
İçin için ağlardı

Yılmamış öykülerin
siyah beyaz kelimelerini çiziyorum
içimde dolaşan şiire

Hiçbir şey değişmiyor satır aralarında
Bazen

Nedendir bu suskunluğum,
Neden boyun eğerim sorgulara,
Aslında koca bir dünya susar içimde
Kimse bilmez,

Bana ait ne varsa

Uzaklığımı unutmadan
Gözlerinden öp tüm mavilerin.
Bütün denizlerde ki dudak izlerime tutun sıkıca
Ve ellerinin telaşını yıka dalgalarla….

Aşk kendine yolcuyken

Her geldiğimde
Senin olmayacağını biliyorum,
Biliyorumda
Seni beklemekten vazgeçmiyorum,
Içimde binlerce heyecan biriktiriyorum
Sen gelinceye kadar

Seni benim gibi
Kimse tanıyamaz birtanem.
İçindeki fırtınaları,
Yorgun bakışlarındaki sırrı,
Söylemek istediğin
Ama hiçbir zaman söyleyemediğin sözcükleri

Sana nedenini anlatmalıyım,
Verdiğim mücadeleyi,
Gerçeklerle savaşımı,
Aşkımın katledilişini,
Sana adayacağım.
Sevdam benim sevdamdı,