Zümrüdüanka Kafdağı’ndan sürgün
Kardelenler karlı dağlarda süzgün.
Sevdalar kara, aşklar güne küskün
Gönüller kurak, yüreklerde hüzün.
Zümrüdüanka elvermiş ya sana,
Dağlarda Ferhat’ım, çöllerde Mecnun.
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta