Zelal...!
Adın gibi bir aşktı umut ettiğim
Yüzün kadar berrak, adın kadar ak
Ömrümün ziyan bir zamanında gelmiştin
Karmaşık düşüncelerde boğulan gözlerimle,
Çöl kumları dolan yüreğimle sahiline sığınmıştım,
Yorgundum Zelal, yorgun.!
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta