Zeki Uçar Şiirleri - Şair Zeki Uçar

İçtiğim ölümdür sensiz her akşam
Sevgiden vefadan uzak bir yaşam
Gidince bu kahır diner diyerek
Bir ömür sensiz geçer mi sandın

Bir kıza gönül verdim
Petrol mavisi gözleri,
Saçları buğday kızılı,
Teni ak Çin çeltiği,
Bir kıza gönül verdim,

Sözcükleri özgür bırakın
Diledikleri gibi anlatsınlar bizleri...
Yıkılsın tekmil kurallar,
İfşa etsinler ne sırrımız varsa...
Aşkımızı, sevişmelerimizi anlatsınlar.
Nasıl kaybolduğumuzu;

Sevmeyi beceremedik;
Bari dost kalalım
Diyorum...
Sevmek;

Sevmek ilk kuralıdır
Değişmenin

Ümidim, sarı bir yaprakla budanırken;
Hint gecelerinin birine bıraktım
Sevgilerimi...

Noktalandı yaşamım
Bir anda
En değişmez

En sevdiğim yerleri terk ettim,
En sevdiğim insanları,
Kendimi bile terk ettiğim zamanlar oldu,
Boğulmak için yeter düşlerim.
Kafi gelmedim, anlatmakla kendimi sana,
Sana daha iyi anlatacak hayat benim olmadığım.

Sevgi, ulu bir sözcüktür;
Sispurga!
İnsan soyu kadar eski...
Antikid tarihli bir ağacın duldasında
Oyuk...
Ve yeni doğan bir çocuk gibi günahsızdır...

Yıllar sonra
Ondan bir mektup aldım.
Adressiz!
Belli ki ;
Acele gizlice yazmış.
Bir çocuğu var;