Ben Ay'ı giyinik görür,
Sen çırılçıplak görürsün.
Benim yolum hep yokuş,
Sürüm sürüm sürünürsün.
O Çıplak ayaklarını,
Sen kanma el dilinden, çıkan her söze,
Arkadan konuşur, güler yüzlüdür yüze.
Eğri yoldan çıkan yok, giden var mı? düze,
Bakma el diline, beni şiirde tanı.
El dili kırk takla, biri kırk satır eder,
Bazı günler bedenim, yüzü kızarık tutar,
Yüzümden ter oluşur, vücud terimi atar.
Vücudum yorgun düşer, tüm bedenliğim yatar,
Vücudu ateş basar, beni uykuya atar.
Ayak ucuma kadar, sürünüp gider ateş,
Ademden bu yana kimler gelipte geçti,
Kim bilir kimlerin yüreği yanıp geçti,
Hangi Anne Babalar evladından geçti,
Sorarım sizlere, ben kimim? Siz kimsiniz.
Yaşamayan kolay bakar, geçmiş asıra,
Bu akşam da doldu gönlüm,
Boşa geçti hep şu ömrüm.
Ben gibisin fani dünya,
Giden gitti yandı gönlüm.
Çare bulurlar her bir derde,
Dostlarımın bağında, eller gül idi,
Onlar yaprak açarken, solan ben oldum.
Kimleri yazdıysam, dostluk kitabıma,
Çizen onlar olunca, silen ben oldum.
Kıymet dediler verdim, kıyamet koptu,
Kirli suyu dökmezsen, görülmez ki dibi,
Sen istersin illa, sende ol ben gibi.
Anlaman imkansız olur, bendeki beni,
Ben senin gibi olamam, sende ben gibi.
Eğer sen gibi olursam, herşey kayıpta,
Sen kalbimde güzel bir güldün, kopardılar seni,
Aldılar seni benden, sürgün ettiler beni.
Unuttum sanma seni, hala kalpte acım yeni,
Ben seni seviyorum, biliyorum sende beni.
O güzel hayalin gelir, sızı vurur kalbime,
Elbet karışıyor, her insanın şu aklı,
Kimi yerde haksız, kimi yerde de haklı.
Çok çeşit kullar gördüm, birbirinden farklı,
Ben şiirde saklı, şiirler bende saklı.
Kimi insan var ki, yandan çarklı mı çarklı,
Bak bakalım gözlerime ne göreceksin,
Damlayan şu terimi sen mi sileceksin.
Dostum kim düşmanın kim neden bileceksin,
Sen tanıyamazsın beni ben tanırım seni.
Ben düşmanımı ta bakışından tanırım,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!