Sana verdiğim her sevdayı, tek tek al da git,
Düşlerimdeki o yankıyı, sustur, sal da git.
Kırdığın kalbin bedduası yakar, bilmezsin,
Gölgen üstüme düşmesin, ardıma kal da git.
Sen ki yalanı, ihanetin en saf hâlisin,
Sözlerinde bin zehir var, gözlerin hâlisin.
Sanma aşkına yenildim, sanma ki ağladım,
Ben o uçurum kenarında, düşüp de sağ kaldım.
Kurduğun her cümle zehir, içime işledi,
Öyle bir yıktın ki beni, ruhumu dişledi.
Ama sanma ki kaybettim, seni unutamam,
Yüzüne son defa bakıp, bin defa pişledim.
Şimdi ardında bıraktığın enkazı al da git,
Düşlediğin o cenneti, başına sal da git.
İhanetinle ördüğün o taş duvar senin,
Ben o duvardan dönerim, sen onda kal da git.
Kayıt Tarihi : 1.4.2025 18:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!