Zavallı köpek Şiiri - Hüseyin Demircan

var idi bir köpek ne tüyler parlak adeta ipek
ne bel onaş pak.. yaani.. şakülüde doğru değildi pek
sabahtan akşama dek yemez ne yal ekmek ne kepek
dirayetine şaşan derdi bu tam köp oğlu köpek

katiyen yemez aş.. daima aç karna gezer tozar
yer ise yetinir ayda bir sefer onuda yer azar azar
her çeşit kasap var.. artar kemik.. gitse çarşı pazar
gitmez.. orda burda dolanır.. sürter.. zayıf ve nizar

hint fakiri gibi sapkın gafil yaşardı düşkünce
diğer çoban köpekleri yerken sıcak aş pişkince
bu salak bakar uzaktan şaşkınca açlık aşkınca
ibadet sanır.. onca.. nefse ederdi işkence

aklınca yemediği rızka olur olmaz bir şükür
başlardı ulumaya.. şeytan der.. git yüzüne tükür
karşı cins köpekler bile görürdü bunu hakir
geçer giderdi ahir ömrü bi izdivaç vü bakir

açlıktan nefesi kokar idi leş gibi her zaman
yanaşmaz yanına kimseler.. hep derdiler el aman
tut ki yanaştın.. uyuz yelesinde kıl tüy bulaman
kuyruktan tutayım de.. kopar gelir ele dolaman

gözlerinin içinde ne fer ne ufak bir pırıltı
yanlız boğazını tırmalar içten gelen hırıltı
bir viran avlusunda yatar kalkar durur sığıntı
derisini al sırtından.. işte kemikten yığıntı

deri dediğime bakmayın.. o dahi öyle piskin
her daim taşırdı.. buaşıcı hastalık riskin
kendini bu miskin kilom iyi der ederdi teskin
açlıktan dökülmüş dişten kalanlar değildi keskin

keskin olmadık dişle.. biri salsa sürü ardına
gerçi gitmez de.. ilk bu kurban olur yaban kurduna
baktı ki kurt.. denk gelmedi.. bir bahadır merdine
o da takar peşe sürü.. yan artık kendi derdine

sinek acır haline.. öte ki kalkmadan konmazdı
kemikten gayrı yok bilir karga üstünde dönmezdi
ölüp gitse gübre dahi olmaz.. bitki de onmazdı
solucan kemirse hoşnut kalmaz.. içine sinmezdi

ömrü geçti beyhude.. kimseye sağlamadı yarar
böylesi müptezeli.. kim kapısına kor.. kim arar
demek ki neymiş.. aşırı tokluk gibi açlık zarar
o vakit bul ortasını.. ye iç.. gönlünce bir karar

köpeğe gelince.. üstünde o kadar durmayın pek
buldular bir sabah.. gömdüler.. bolca kireç serperek
doldurarak kara toprak.. çukur da oldu bir topak
zaten yaşarken ölmüştü.. bakımsız zavallı köpek..