Zavallı Şiiri - Turgay Turancoşkunoğlu

Kimsin sen, biliyormusun?
Ben olmazsam,
Bir hiç.
Nesin sen biliyormusun?
Sahip çıkmassam,
Bir zavallı.
Kendini beğenmiş
Bir şımarık.
Aynayla kendini kandıran
Düşünme özürlü bir
Zavallı.
Ne olur biliyormusun?
Ben olmazsam.
Yapayanlız kalırsın,
Çok ah aldın,
Perişan olursun.
Benide kendine benzetmek
İstiyorsun, beceremiyor,
Çaba sarfediyorsun.
Çaresiz bırakmak istiyor,
Düşünmeden hareketlerinle
Bir şey yaptığını sanıp,
Gülünç duruma düşüyorsun
Yapma!
Kalbimde olmanın zevkini çıkaracagına,
Böylesine, ölesiye sevildiğini
Bilip de mutlu olacagına,
Senin için yaptığım
Fedakarlılara teşekkür edeceyine,
Bensizken çıldırıp.
Benimleyken; çıldırtıyorsun.
Sana acımaktan, acınacak duruma düştüm.
Senin yanlız kalmaman için
Yapayanlız kaldım,
Sen üzülmüyesin diye
Sır küpü oldum.
Artık bende bir deliyim,
Bilemiyorum ne düşünüp
Ne yazdıgımı.
Düşüncelerimi anlatabiliyormuyum?
Bilemiyorum.
Zavallı...