Varlığım dünya ya,
Nefsim ruhuma zarar.
Yüreğim sızlar ince-ince
Dermanı Dicle’de
Bilmez misin?
Ey! nazlı yar.
Ayrılık tutmuş serimi katar- katar.
Soramadım gözlerine
Nereye
Nereye böyle?
Ey! nazlı yar.
Hançerim toprakta saplı kaldı.
Pasından yiğitler sökemedi.
Çapın kaç
Diye sordum kendi kendime?
Mahkeme celbi bana cevap verdi.
Bozuldum,
Bozgunum,
Kovuldum
Şimdi sürgünüm,
Ey! nazlı yar...
Mapusta,
Sürgünde,
Hep ayrılık yazıldı
Hanemde
Ben içerde sen dışarda,
Sen içerde ben dışarda,
Gecti up uzun yıllar.
Maltada gardiyanlar,
Voltada sırtını dönmesin sakın yoldaşlar,
Yar! yar!
Ğözlerim bir türlü olamadı ki bahtiyar.
Ey! nazlı yar....
Mektuplar yazdım veremedim.
Maniler yazdım söyleyemedim.
Havalandırma da kuşlar ve mapuslar.
Tütünü avuç avuç alıp,
İnce ince sarmışlar.
Zehri bana zarar yar.
Kasveti beline,
Hüznü başına sar,
Ey! nazlı yar...
Ayrılık lisanından dem vurur dilim.
Elim uzandı
Bugün sana bir seyler yazdım.
İki satır ve bu defa sanırım gönderirim.
Yaz dersin,
Sende iyi oku bakalım
Matemine sarıla sarıla oku!
Mavzerini kuşana kuşana oku!
Ey! nazlı yar...
Aydan Alim
Kayıt Tarihi : 5.9.2003 22:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!