Ne akılda kalır güzel günler, ne de hatırlanır yağmurun tadı...
Saçlarına sinmiş toprak kokusu da var, umut dolu gözlerin olduğu bir diyar da bu hikâyede...
Veremem sana zamanı bana aitmiş gibi; ama tutuyorum yine de avuçlarımda, yavaş yavaş akarken zamansız kum taneleri...
Kayıt Tarihi : 10.4.2022 23:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!