Sonbahar yaprakları dökülmüş sokaklara
Ağaçlar yorgun, boyun eğmiş fırtınaya
Dışarıda koşuşturan insanlar dönüyor yuvasına
Sokak kedileri sessiz sığınmış kuytulara
Ben dört duvar arasında, pencere arkasında
Hüzün mevsimine takılmış yalnızım buralarda
Yapraklar dökülürken yüreğin ıssızına
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;