Gördügüm bildigim kadarindan fazlasina
Üzülüyor ölüyor
Yoruluyor yitiyor yaban oluyor sanki toprak…
Yoruldukca yoksullasan insan zihni beyni bedeninden bozuk bulanik
Coraga ziyana zarara cöle
Tohup ekip sanci serpiyor evlek dekar
Bir zelzele zülüyle harap ören
Yaptigi yerde yikiliyor ustaciraga türlüpürlü zamanmekansiz
Sadece uclarindan tülü yapragi titreyip cirpinan bogulmalar gibi
Köksüz sacaksiz gövdesize
Insan kendi sürüklendigi yitige
Sözü sohbeti dilsiz virane
Seyfi Karaca…………Haziran / 16
Seyfi KaracaKayıt Tarihi : 9.6.2016 14:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!