Sessizliğin delirdiği,
zamanın delindiği
bir anda
çizilmemiş yüzleri cümlelerin
dökülüyor avuçlarıma…
Ve
Sen Deniz Feneri
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
Devamını Oku
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
ve
henüz
bitmemiş
resmini
benliğimin,
biriktiriyorum
avuçlarımda…
bir papatya gibi nerde bir avuç toprak bulsan orda yeşertiyorsun kelimeleri,ışıkla suluyorsun,sevgiyle
ve umutla.senin bahçende büyüyen kelimeler kendini şanslı sayıyor ne mutlu onlara
sevgiyle nazime hanım sevgiyle
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta