Zamanın yükü Şiiri - Poyraz Özbey

Yaşamanın eline terk edilmiş saatler yığını,
Her biri suskun, her biri yorgun.
Zaman geçiyor mu, yoksa duruyor mu?
Anlamı kaybolmuş eski bir dize gibi.

Geceler, içimde susturulmuş fısıltı,
Gündüzler, eksik bir gün ışığı.
Bir takvim yaprağı gibi düşüyor anlar,
Ne geçmiş kalıyor, ne de yarın sağ çıkıyor.

Beklemek mi zor, yoksa unutmak mı?
Hangisi daha ağır, hangisi daha sessiz?
Yaşamanın eline düşmüş bu saatler,
Bir ömrü suskunca izliyor çaresiz…