Bir yok’la geldin, sessizlik giyinmiş,
Zamanın kenarında durmuş gibisin.
Ne geçmiş sorar seni, ne gelecek bilir,
Sadece şimdiyle var gibisin.
Zaman denilen kavram
Bir ayna gibidir
Zaman içinde bizler
Gelecek geçmiş vardır
Anılar sökülen dikişler gibi,
Her biri birer eski kıyafet.
Gelecek, eski kumaştan hayal,
Şimdi ise tek hakikat.
Beynimiz bir gardırop
İçi eski yeni kıyafetler
Bir sökülür bir dikilir
Geçmiş ve gelecekler
Zaman giyinir, biz aynaya bakarız,
Bazen yok oluruz, bazen var kalırız.
Her an bir prova, her his bir iz,
Ve biz… o izde zamanla akarız.
Kayıt Tarihi : 8.6.2025 15:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Zamanın akışı nasıldır bir an mıdır
“Zamanın Terzisi”, varlık ile yokluk arasında salınan, geçmişin izlerini geleceğe diken, insan zihnini bir gardıroba benzeten metaforik bir şiirdir.
Her kıta, okuyucuyu hem içsel bir yolculuğa hem de felsefi bir sorguya davet ediyor.
Zamanın içinde dikilen biz miyiz, yoksa bizde dikilen zaman mı?
— Fatma Zehra İbiş
TÜM YORUMLAR (4)