Zamanın Koşusu Şiiri - Sıcak Rüzgar

Zamanın Koşusu

Bir güne yetmiyor yirmi dört saat,
Ne güneş yetişiyor ne de akşam rahat.
Haftalar yutuyor yedi günü birden,
Takvim şaşkın, düşüyor yaprak elden.

Çocukluk düşleri rüzgârda savrulmuş,
Gençlik bir şiirdi, acele yazılmış.
Her mevsim ayrı telaş, ayrı bir tela,
Yağmur olur düşer anılarla sela.

Koşanlar kalıyor ayakta, dik ve canlı,
Yürüyen siliniyor sessizce, fark edilmiyor bile anı.
Oturanlar zamanın altında eziliyor,
Bir ömür, iz bırakmadan geçip gidiyor.

Sabahlar başlıyor göz açamadan,
Geceler bitiyor uyuyamadan.
Saatler yarışta, hep önde zaman,
Arkada kalan yok oluyor sessizce, yavaşça insan.

Hayat bir maraton, durana yer yok,
Kimi öne geçer, kimi geride çok.
Bir soluk almak bile lüks sayılırken,
Nefes almadan yaşanır mı gerçekten?

Durmak suç olmuş, yavaşlamak günah,
Her şey hızla geçiyor, gözde bir telaş.
Bir çay koyacak vakit mi kaldı?
Dostun yüzü bile artık ekranda yarım kaldı.

Yine de sor kendine her günün sonunda:
Koşmak mı hayat, yoksa sığınmak mı sonsuzluğa?
Çünkü hızla akar, evet, bu hayat nehir gibi,
Ama huzur, çoğu zaman saklıdır bir durakta gizli...

The Running of Time

Twenty-four hours is not enough for one day,
Neither the sun grows, nor the evening is comfortable.
Weeks swallow up seven days at once,
The calendar is confused, the leaf is falling out of hand.

Childhood dreams are tossed in the wind,
Youth was a poem, written in a hurry.
Every season is a separate flurry, a separate interlining,
If it rains, it falls with memories, sela.

Those who run remain standing, upright and alive,
The walking is erased silently, the memory is not even noticed.
Residents are crushed under time,
A lifetime passes by without leaving a trace.

The mornings begin before you can open your eyes,
The nights end before I can sleep.
The clocks are racing, time is always ahead,
The one who is left behind is disappearing quietly, slowly, a person.

Life is a marathon, there is no place to stop,
Some are ahead, some are far behind.
When even taking a breath is considered a luxury,
Is it really possible to live without breathing?

It's a crime to stop, it's a sin to slow down,
Everything goes by quickly, it's a favorite rush.
Is there still time to make a cup of tea?
Even the friend's face is half on the screen now.

Still, ask yourself at the end of every day:
Is it to run for life, or to take refuge in eternity?
Because it flows fast, yes, this life is like a river,
But the tranquility is hidden in a stall, which is often reserved...

Sıcak Rüzgar
Kayıt Tarihi : 28.5.2025 16:03:00