Sonsuzluğa uzanan bencilliği,
Zamanın kırılmayan çizgisi.
Öncenin öncesinden geliyor;
Aşılmaz sonsuzluğun kuşatması.
Bizler; yanıp sönen geçiciler...
Öncesi, sonrası bilinmezin ortasında.
Bizler; bir avuntuya yaslanıp...
Filizini arkada bırakıp gidenleriz.
Kayıt Tarihi : 4.2.2006 18:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!