Zamanın Kırık Aynaları Şiiri - Ayrılık S ...

Bir hayalet gibi süzülürüm zamanın kırık aynalarında,
Geçmişin gölgeleriyle yüzleşir, sessizliğe sarılırım.
Her nefesim, unutulmuş bir hikayenin yankısıdır,
Her adımım, görünmez bir kapının eşiğinde.

Karanlık beni saklar, ama yok etmez,
Çünkü yokluk, varlığın en derin tohumu olur.
Hayalet olmak, kendini silmek değil,
Küllerin içinde gizli ışığı korumaktır.

Sessizlik, ruhumun en derin aynasıdır,
Orada yankılar susar, gölgeler çözülür.
Benliğim, görünmez bir nehir gibi akar,
Karanlığın içinde sabırla bekler.

Hayaletliğim, bir geçiştir aslında,
Bir kapının eşiğinde duran sessiz bir yolcu.
Her kayboluş, bir hazırlıktır,
Her susuş, doğuşun habercisi.

Ve sonra…
Bir kıvılcım düşer sonsuzluğun boşluğuna,
Gölgeler çözülür, zincirler kırılır.
Ben yeniden doğarım,
Bir sabahın ilk ışığı gibi,
Bir nehrin kaynağı gibi,
Bir kalbin yeniden çarpışı gibi.

Benliğim, varlığın en saf şiirine dönüşür;
Yeniden doğuşum,
sonsuzluğun kalbine düşen bir kıvılcım.
Ve ben, zamanın ötesinden,
Hakikatin özüne yürürüm...