Kocamaz sandığım gönlüm kocadı,
Bir mikroba düştüm beni harcadı.
Düşürüldüğüm derde, bir derman bulamadım,
Başımı vurdum taştan taşa,
Benim gibi yansın kül olsun dağlar.
Yalınız kalan ah edip ağlar.
Ayağımı kırdılar, ayağım yok kaçayım.
Kanadımı kırdılar kanadım yok uçayım.
Tutulmaz elin sözü, bitmez yolun tozu,
Gönül yaylasından çoktan geçti sürmeli kuzu.
Bilmedim çocukluğumu,
Uçup gitti gençliğim,
Zamanım geçti,
Geldi çattı ecelim,
Emelime ermedim,
Amacıma varamadım.
yaşarken ölmenin
Acısıyla kıvranırken
Ölüm denen kavramla yaşama duygularım
Karıştı birbirine.
Kara yazgım acımadan yaktı, yıktı şu bendimi
Ben de bilemedim kendimi...
Dost diye diye
Post elden gitti...
Ha yokluğum, ha varlığım,
Fark etmedi yaşadığım.
İçimden bir ses geliyor, acı acı şunu diyor:
-Yalnız geldin, yalnız gittin,
Sürünmeden öl bari!
Kayıt Tarihi : 15.2.2014 20:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!